Ateş, vücut sıcaklığının santral sinir sisteminin isteği ve kontrolü altında yükselmesidir. Vücut ısısı, mikroorganizmalar, yabancı cisimler, antijenler gibi çeşitli maddelere karşı vücudun savunulması amacıyla gelişen bir reaksiyon dizisi; (febril cevap) sonucu yükselir.
Çocukluk çağında ateş en sık rastlanan belirtilerden biridir. Çocuk ve çocuk acil polikliniğine başvuranların yaklaşık %10-20’sinin şikayeti ateştir. Ateş, çocuklarda genellikle kısa sürede iyileşen basit viral enfeksiyonlardan kaynaklanır, çok az bir kısmı yaşamı tehdit eden veya ileride yaşam kalitesini etkileyebilecek olan ciddi bakteriyel enfeksiyonlara bağlıdır. Yine de, aileler ateşli çocuk karşısında endişe yaşarlar. Bu endişeyi zaman zaman çocukla ilgilenen hekimler de paylaşmakta, ateş doğal bir savunma mekanizması olarak bilinmesine rağmen özellikle genç hekimler fazladan tetkik ve tedavi yapmakta ve hatalı uygulamalar gerçekleşmektedir. Enfeksiyon, enflamasyon, toksemi, habis hastalıklar ve diğer pek çok neden ateşi yükseltebilir. Ateşli çocuğun değerlendirilmesinde hayatı tehdit eden bir hastalığın olup olmadığı, bağışıklık durumu, hastanın yaşı, ateşin derecesi ve süresi, toksisite varlığı ve derecesi ile lokalizasyon bulguları ve antibiyotik kullanımı öyküsü göz önüne alınmalıdır. Ateş tedavisinde, parasetamol, ibuprofen, ketoprofen daha güvenle kullanılabilirken, nimesulid, salisilatlar ve metamizol önerilmez. Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ), sağlıklı çocuklarda ateş düşürmek amacıyla rutin antipiretik kullanılmamasını, bu ilaçların, vücut ısısı 39°C ve üzerine çıktığında kullanılmasını önermektedir.